สถานีรถไฟกันตัง

         สถานีรถไฟกันตัง มีที่มาจากโครงการก่อสร้างทางรถไฟสายใต้ต่อจากเพชรบุรีไปถึงมลายูใน ปี พ.ศ. 2453 ของพระบาทสมเด็จพระจุลเกล้าเจ้าหัวอยู่ (รัชกาลที่ 5) ไม่ทันได้เริ่มก่อสร้างพระองค์ทรงสวรรคตเสียก่อน ต่อมาก็เริ่มก่อสร้างต่อในปี พ.ศ. 2454 สมัยรัชกาลที่ 6 สำหรับเส้นทางกันตัง–ทุ่งสงเป็นสายแยกทางฝั่งตะวันตก ที่ก่อสร้างจากกันตังขึ้นไปทุ่งสง เพราะอุปกรณ์การสร้างทางคือ เหล็กรางรถไฟ และเครื่องจักรกลต้องนำเข้าทางเรือและมาขึ้นที่ท่าเรือกันตัง ซึ่งเป็นที่ตั้งโรงงานชั่วคราวประกอบรถจักรล้อเลื่อนต่าง ๆ เพื่อส่งขึ้นไปกรุงเทพฯ
         ในวันที่ 1 เมษายน 2456 ได้ทำการเดินรถครั้งแรกเริ่มจากสถานีกันตังไปห้วยยอด ต่อมาเปิดการเดินรถจากห้วยยอดไปยังทุ่งสงในวันที่ 1 มกราคม 2456 (ก่อน พ.ศ. 2484 นับเดือนเมษายนเป็นเดือนที่ 1 เดือนมกราคมเป็นเดือนที่ 10)  เป็นหลักฐานประวัติศาสตร์ของทางรถไฟสายเดียวที่สุดฝั่งอันดามัน ซึ่งทำให้กันตังเป็นท่าเรือศูนย์กลางการค้าและการคมนาคมของฝั่งทะเลตะวันตกทั้งในประเทศ และต่างประเทศ  และยังเปิดการเดินรถต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน